قال الامام المهدی ( علیه السلام ) :

اِنّا غَیْرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکم، ولا ناسینَ لِذِکْرِکم ، وَ لَو لا ذلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللاَّواهُ ، وَ اصطَلَمَکُمُ العداءُ .

فَاتَّقُوا اللهَ جَلَّ جَلالُهُ وَ ظاهِرُونا .

ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌ کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ‌ایم که اگر جز این بود گرفتاری ‌ها به شما روی می‌‌‌‌‌‌‌‌ آورد و دشمنان شما را ریشه ‌کن می‌ کردند .

از خدا بترسید و ما را پشتیبانی کنید .

گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت  

    گفتم روم از کوی تو گفتا به سلامت

گفتم چه خوش از کار جهان گفت غم عشق   

    گفتم چه بود حاصل آن گفت ندامت

هر جا که یکی قامت موزون نگرد دل   

   چون سایه به پایش فکند رحل اقامت

در خلد اگر پهلوی طوبیم نشانند    

    دل می‌کشدم باز به آن جلوه‌ی قامت

عمرم همه در هجر تو بگذشت که روزی   

    در بر کنم از وصل تو تشریف کرامت

دامن ز کفم می‌کشی و می‌روی امروز   

   دست من و دامان تو فردای قیامت

( هاتف اصفهانی )

از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام
گل کرد خار خار شب بی قراری ام

تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو
دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام  
گر من به شوق دیدنت از خویش می روم
از خویش می روم که تو با خود بیاری ام

بود و نبود من همه از دست رفته است
باری مگر تو دست بر آری به یاری ام  

کاری به کار غیر ندارم که عاقبت
مرهم نهاد نام تو بر زخم کاری ام

تا ساحل نگاه تو چون موج بی قرار
با رود رو به سوی تو دارم که جاری ام  

با ناخنم به سنگ نوشتم : بیا , بیا
زان پیشتر که پاک شود یادگاری ام

قال امیر المومنین علی سلام الله و سلامه علیه :

الا ان مثل آل محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) کمثل نجوم السماء : اذا خوی نجم طلع نجم ؛ فکانکم قد تکاملت من الله فیکم الصنائع و اراکم ما کنتم تعملون

آگاه باشید ! مَثَل آل محمد صلی الله علیه و آله چونان ستارگان آسمان است ، اگر ستاره ای غروب کند ، ستاره ای دیگر طلوع خواهد کرد گویا میبینم در پرتو خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله  نعمت های خدا بر شما تمام شده و به آنچه آرزو دارید رسیده اید .

نهج البلاغه / خطبه 100

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور  

کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

 ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن      

وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت        

 دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نئی از سر غیب    

 باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم   

سر زنشها گر کند خار مغیلان غم مخور

   ای دل ار سیل فنابنیاد هستی بر کند         

      چون ترا نوح است کشتی بان ز طوفان غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب     

 جمله میداند خدای حال گردان غم مخو

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید    

       هیچ راهی نیست کانرا نیست پایان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار 

 تابود وردت دعا و درس قرآن غم مخور