چندروز پیش بی هیچ بهانه ای عزیزترین دوستم را رنجاندم وبا انکه میدانستم مقصر خودم بودم
اما غرورلعنتی اجازه نداد عذرخواهی کنم وازاون مهربان پوزش بطلبم امابعداز این ماجرا
امروز اون بودکه پاپیش گذاشت وبااونکه من مقصربودم امااون اومدو معذرت خواست ومن
شرمنده این همه گذشت ومرامش شدم روم نشد بهش بگم من مقصرم اماچون میدونم سری
به اینجا میزنه بهش میگم تاابددوستش دارم وقول میدم دیگه بامنطق با مشکلات بر
خوردکنم وحرفشو گوش کنم
دوست خوبم تادنیادنیاست دوستت دارم وازاینکه دوستی به خوبی تو دارم از خدامتشکرم